Κυριακή 13 Απριλίου 2014

Δολοφονία δολοφόνου



Όλες οι πράξεις των ανθρώπων έχουν ρίζες , κρατούν από-άλλοτε επιβαλλόμενες κ άλλοτε όχι-σκέψεις και συναισθήματα. Πως διαχωρίζονται και πως αντιμετωπίζονται διαφορετικά 2 δολοφονίες, έχουν διαφορετικό πρόσημο;

Στην προκειμένη περίπτωση έχουμε δολοφονία σωφρονιστικού υπαλλήλου από κρατούμενο και έπειτα δολοφονία του κρατουμένου από υπαλλήλους . Ο θύτης λέει στο σημείωμα του πως αυτό που όπλισε τα χέρια του ήταν η μη έκδοση άδειας προς το πρόσωπο του προκειμένου να επισκεφθεί την μητέρα του. Δεχόμενος το παραπάνω αναρωτιέμαι , τι είναι αυτό που οδηγεί το ίδιο σωφρονιστικό σύστημα να δίνει άδειες 1 φορά τον μήνα στον Χρ. Ξηρό (κρατούμενο της 17Ν) και αποτρέπει την άδεια σε κρατούμενο για κλοπές.

Ουσιαστικά βλέπουμε την μετατροπή κοινού κλέφτη σε δολοφόνο, και αυτό δεν είναι παρά μεγάλη ήττα του "σωφρονιστικού" συστήματος. Ο συγχωρεμένος τώρα πια κρατούμενος από την άλλη επέλεξε τρομοκρατικά να πάρει εκδίκηση μέσω της δολοφονίας ενός ανυποψίαστου-αθώου-κακοπληρωμένου υπαλλήλου .

Θα ακουστεί γραφικό αλλά το πρόβλημα είναι το χιλιοειπομένο πρόβλημα έλλειψης πραγματικής παιδείας. Ας γραφτεί ακόμα μια φορά . Αναμένει κανείς να σωφρονίσουν οι άνθρωποι που αποφασίζουν να δείρουν μέχρι θανάτου; Κι ας έχουν οργή μέσα τους , δεν τους νομιμοποιεί .

Η έλλειψη γνώσης όπλισε τον Αλβανό κακοποιό να δολοφονήσει έναν υπάλληλο. Τυφλωμένος από το μίσος δεν μπορούσε να καταλάβει πως η κατάντια της ζωής του, πέρα από το προσωπικό λάθος, έχει πολύ βαθύτερα αίτια ( κατάρρευση της Αλβανίας , οικονομική μετανάστευση , πιθανών ρατσισμός , έλλειψη χρημάτων και αξιοπρέπειας , οδήγηση στην παρανομία , κ έπειτα το "σωφρονιστικό" σύστημα ) .

Η έλλειψη γνώσης οδήγησε τους υπαλλήλους να δείρουν μέχρι θανάτου και να βασανίσουν τον κακοποιό , κάτι που νόμισαν ότι δεν κάνει και τους ίδιους κακοποιούς . Αλλά η γνώση είναι αυτή που δίνει την δύναμη να κατανοήσει κανείς πως το έγκλημα δεν αποτρέπεται με έγκλημα. 

Τετάρτη 12 Μαρτίου 2014

Πόσο ακόμα;



Στην Ελλάδα του 2014 βιώνουμε τον παρανοϊκά άγριο καπιταλισμό της δύσης ''και εμείς οι 3 στον καφενέ τσιγάρο, πρέφα και καφέ''.

Δεν υπάρχει ψωμί για όλους, δεν υπάρχει υγεία για όλους, δεν υπάρχει παιδεία για όλους. Η τελευταία ακόμα και όποτε υπάρχει είναι τρομερά λάθος δομημένη, αντί να οπλίζει τον άνθρωπο αφοπλίζει ολόκληρο το λαό.

Οι νέοι γνωρίζουμε όλοι την lifestyle πλευρά της ζωής (τάσεις της μόδας, γκουρμέ φαγητά, απομυθοποίηση του σεξ) ξυπνώντας έτσι μέσα μας ζωώδη ένστικτα όπως η πείνα και η σεξουαλική ορμή, εξευτελίζουμε καθημερινά την φιλοσοφική μας υπόσταση.

Η εξουσία από το 1940 έως και σήμερα φρόντισε να κόψει όλα τα νήματα των Ελλήνων από την ιστορία τους. Φρόντισε να σβήσει και την πιο μικρή επαναστατική φλόγα. Η αριστερά από το 1956 και μετά φρόντισε να καταστρέψει και να εξευτελίσει τα μοναδικά μας όπλα, την απεργία, την κατάληψη, την πορεία.

Έρχονται οι ανεξάρτητες οικονομικές ζώνες, ήδη εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία χρησιμοποιούμε προϊόντα φτιαγμένα σε διεθνή ύδατα. Τα χαράτσια αυξάνονται και πληθαίνουν, η ανεργία χτυπάει κόκκινο. Η παραγωγή αντί να αυξάνεται μειώνεται, μας παρουσιάζουν την υφαρπαγή του πλούτου μας (εξαγωγές) ως δώρο.

Τα εργατικά ατυχήματα σε ναυπηγεία, ορυχεία και χώρους εργασίας καλά κρατούν. Η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο γνωρίζει νέους τρόπους επιβολής.

Κυριαρχεί ο εγωισμός, ο χωρίς όρια ατομικισμός. Το δυνατότερο επιχείρημα για την εξάλειψη του είναι η ίδια μας η γη, το περιβάλλον, ο αέρας που αναπνέουμε. Έχουμε την εντύπωση ότι οι ατμοσφαιρικοί ρύποι ή η τρύπα του όζοντος γνωρίζουν διακρατικά σύνορα και ατομικές ιδιοκτησίες; Δεν αρκεί λοιπόν να τα έχουμε καλά με τα του οίκου μας, δεν αρκεί να είμαστε μόνο εμείς εντάξει.

Η έλλειψη ασφαλιστικού αυξάνει τους θανάτους ακόμα και από απλές ασθένειες. Οι καρκίνοι δίνουν και παίρνουν σε περιοχές όπου μολύνονται ατμόσφαιρα και ύδατα με βιομηχανικά λύματα και κανείς δεν μιλά. Στην Ελλάδα του 2014 παιδιά πεθαίνουν από μαγκάλια και ηλικιωμένοι ζουν χωρίς φάρμακα και ρεύμα.

Όλοι βομβαρδιζόμαστε καθημερινά με άχρηστες λαιφσταιλ πληροφορίες. Δεν γνωρίζουμε τίποτα για την ιστορία μας. Πως και γιατί ξεκίνησε η επανάσταση του 1821; Πως φτάσαμε στον ναζισμό και την κατοχή, πως και ποιοι ευθύνονται για τον εμφύλιο. Τι λέει στα απομνημονεύματα του ο Μακρυγιάννης; Πως και γιατί εκτελέστηκαν-δολοφονήθηκαν από το ίδιο το επίσημο κράτος ο Νίκος Μπελογιάννης, ο Νίκος Πλουμπίδης και άλλοι αντάρτες ή κομμουνιστές. Πως και από ποιους επιβλήθηκε η χούντα των συνταγματαρχών, γιατί έγινε το πολυτεχνείο και ποιο ήταν το έμμεσο αποτέλεσμα του. Ποιοι και γιατί έφεραν το ’74 τον «εθνάρχη» Καραμανλή, με τι αντάλλαγμα; Πως ο Αντρέας ήρθε με το ''εοκ και νάτο το ίδιο συνδικάτο'' αλλά έφυγε με βίλες, siemens, εξοπλιστικά, βάσεις στην Σούδα και έναν ανίκανο κρατικό-κομματικό και όχι δημόσιο τομέα. Γιατί εκτελέστηκε-δολοφονήθηκε ο Παύλος Μπακογιάννης. Γιατί τα κόμματα της αριστεράς τόσα χρόνια εξευτέλιζαν τα όπλα μας. Πως φτάσαμε σήμερα σε συγκυβέρνηση της παλιάς ''κακής δεξιάς'' και της ''αλλαγής του 1981''; Πως είναι δυνατόν να εκφράζει την λαϊκή αγανάκτηση η χρυσή αυγή; Σε αυτά και ακόμα περισσότερα πρέπει σήμερα να απαντήσει ο Έλληνας πριν κάνει οποιαδήποτε πολιτική πράξη.

Ηθελημένα πολλές φορές εμείς οι ίδιοι κόψαμε τα νήματα με την ιστορία μας, λες και δεν είμαστε αναγκασμένοι να την ξαναζήσουμε. Νομίζουμε οι ανόητοι πως δεν είμαστε προτεκτοράτο, πως έχουμε εθνική ανεξαρτησία, πως μόνοι μας με μια ψήφο κάθε 4 χρόνια (για να μην μιλήσω για την αποχή) μπορούμε να αλλάξουμε γραμμή πλεύσης.

Καταδικάζουμε την βία απ' όπου κι αν προέρχεται, χωρίς να ξέρουμε πως έτσι εξισώνουμε τον θύτη με το θύμα. Κι αν όντως το πιστεύουμε αυτό γιατί κάνουμε παρελάσεις, γιατί γιορτάζουμε την επανάσταση του ’21 και τις νικηφόρες μάχες απέναντι στους γερμανούς και βούλγαρους κατακτητές; Μήπως οι τότε αγωνιστές δεν είχανε τουφέκια, δεν σκότωσαν και δεν λεηλάτησαν τον εχθρό;

Ο εχθρός μας σήμερα ποιος είναι; Ο Αμερικάνος τραπεζίτης, ο ευρωπαίος δυνάστης ή μήπως ο οικονομικός μετανάστης; Το ξεκαθαρίζω για να μην παρεξηγηθώ , ο οικονομικός μετανάστης είναι ''δικός μας'' , ανήκει στην λαϊκή-εργατική τάξη.

Εάν σήμερα έχουμε βρει τον εχθρό μας γιατί δεν τον πολεμάμε; Προσωπικά πιστεύω πως δεν τον έχουμε βρει ακόμα. Μόλις όμως τον βρούμε πως θα τον νικήσουμε; Θα περιμένουμε ακόμα έναν εθνάρχη ή έναν ακόμα λαοπλάνο; Θα περιμένουμε να μας σώσει ένας αριστερός της φάπας ή μήπως ένας πρώην σταλινικός ονειροπόλος κομμουνιστής; Είναι ο ένοπλος αγώνας μια λύση; Στο τελευταίο απαντώ για να μην παρεξηγηθώ πάλι , όχι δεν είναι. Τι να τον κάνεις τον ένοπλο αγώνα όταν στους δρόμους μπορεί να’ναι χιλιάδες, τι να το κάνεις το 45άρι όταν εκατομμύρια Έλληνες ενωμένοι μπορούν να νικήσουν. Στην τελική δεν γίνεται μια κλειστή ομάδα ανθρώπων να αποφασίζει ποιον θα εκτελέσει στο όνομα του λαού χωρίς ο τελευταίος να το νομιμοποιεί. Δεν χρειαζόμαστε λοιπόν κλεμμένα χρήματα από τράπεζες, χρειαζόμαστε ενότητα στον αγώνα, κοινό στόχο και λαϊκό έρεισμα. Η ανάγκη εύρεσης νέων μορφών πάλης είναι περισσότερο επιτακτική από ποτέ.


Υ.Γ
Ο χειρότερος αγράμματος είναι ο πολιτικά αγράμματος. Δεν ακούει τίποτα, δεν βλέπει τίποτα, δε μετέχει στην πολιτική ζωή. Δεν δείχνει να γνωρίζει ότι το κόστος διαβίωσης, η τιμή των φασολιών, του αλευριού, του ενοικίου, των φαρμάκων, όλα βασίζονται σε πολιτικές αποφάσεις. Νιώθει ακόμα και περήφανος για αυτή του την αμορφωσιά. Δεν γνωρίζει, ο ηλίθιος, πως από την έλλειψη συμμετοχής του στα κοινά προέρχεται η ύπαρξη της πόρνης, το παρατημένο παιδί, ο κλέφτης και, χειρότερα από όλα οι διεφθαρμένοι αξιωματούχοι, οι λακέδες των εκμεταλλευτριών πολυεθνικών εταιριών.


Μπερτολτ Μρεχτ 

Μίλτος Σπανδωνίδης



Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013

Σφακιανάκης ή Βανδή ;


Συγνώμη για το λεξιλόγιο μου μα από μαλακίες άλλο τίποτα. Στα πλαίσια της εκχρυσαυγιτοποίησης μέχρι και ο Σφακιανάκης παίζει ρόλο ! Όχι ότι απαγορεύεται ένας καλλιτέχνης να εκφράζει πολιτικές απόψεις , το ακριβώς αντίθετο, πρέπει να εκφράζει και να ευαισθητοποιεί . Έτσι πρέπει να είναι το πνεύμα του τόπου. Εδώ όμως τι έχουμε, έχουμε έναν άνθρωπο που με το ζόρι κατάφερε να πάρει απολυτήριο δημοτικού και εκτός από το ότι εκφράζει πολιτικές πεποιθήσεις έχουμε και ανθρώπους που τον ακολουθούν πολιτικά , ως διασκεδαστής θα λεγα πως είναι καλός ! Είμαστε όλοι εξωγήινοι ! Να πούμε μπράβο; Θα πούμε μπράβο.

Για να σοβαρευτούμε, μέχρι και η λεγόμενη show biz παίζει τον ρόλο της στην κοινωνία που ζούμε. Αυτό είναι το πνεύμα που διαθέτουμε, ή μάλλον που επικρατεί,  αυτό είναι το πνεύμα που θα κρίνουμε. Τους τελευταίους μήνες όλοι πέσαμε στο τρυπάκι να διαχωριστούμε σε χρυσαυγίτες και αντιχρυσαυγίτες , σε φασίστες και αντιφασίστες . Αυτό είναι ένα δίλημμα που ακολουθεί την ανθρωπότητα εδώ και πολλές δεκαετίες , μα είναι το σημερινό επίκαιρο; Το σημερινό επίκαιρο δίλημμα είναι το αν είσαι μνημονιακός ή αντιμνημονιακός, φιλογερμανός ή Έλληνας, αν είσαι νεοφιλελεύθερος ή λαϊκός. Σε αυτά τα στρατόπεδα πρέπει να διαχωριστούμε και να συγκρουστούμε αν θέλετε. Δεν υπάρχει πια καιρός για τέτοιες πολυτέλειες.

Οι άνθρωποι που τα τελευταία χρόνια θεωρούσαν την πολιτική βαρετή, αυτοί του "όλοι ίδιοι είναι" αυτοί είναι που σήμερα θα πέσουν στο δίλημμα Σφακιανάκης ή Βανδή . Πάντως ως λαός ωριμάσαμε , από το Βίσση ή Βανδή περάσαμε στο παραπάνω που στο κάτω κάτω έχει και ένα κοινωνικοπολιτικό υπόβαθρο. Μπράβο Έλληνα ! 


Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2013

"Δημοκρατία"




Το σημερινό άρθρο αποτελεί συνέχεια στην ουσία του προηγούμενου "πρόεδροι και βασιλιάδες". Αφορά στα προβλήματα λειτουργίας της δημοκρατίας, όπως την αποκαλούν τουλάχιστον οι βουλευτές.

Αν παρακολουθήσει κανείς μια συζήτηση προ ημερησίας διατάξεως στην βουλή εύκολα θα διαπιστώσει πως εδώ και πολλά χρόνια η δημοκρατία δεν λειτουργεί. Οι ελάχιστοι βουλευτές που κάνουν την δουλειά τους, που ελέγχουν δηλαδή την εξουσία είθισται να κάνουν ερωτήσεις στους υπουργούς περιμένοντας απαντήσεις. Οι υπουργοί με την σειρά τους θεωρούν ως αναγκαίο κακό της δουλειάς τους να απαντούν. Τις περισσότερες φορές όμως είτε υπεκφεύγουν είτε δεν απαντούν ποτέ. Το γεγονός αυτό αποτελεί τρανή απόδειξη της φασίζουσας λογικής της εκάστοτε κυβέρνησης. Δεν αποδέχονται τις αρχές της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.

Έπειτα όμως από αυτό το θλιβερό γεγονός, θέλω να αναφερθώ και στους βουλευτές που δεν πατάνε κυριολεκτικά το πόδι τους στην βουλή, δεν κάνουν καν ερωτήσεις, δεν ελέγχουν το έργο της κυβέρνησης και αναλώνονται με το να περνούν ώρες στα πολιτικά τους γραφεία ρουσφετολογόντας με τους εν δυνάμει ψηφοφόρους τους. Δεν θα έπρεπε να υπάρχει ένα πειθαρχικό; Ένα όργανο τέλος πάντων το οποίο θα βάζει χέρι στους "τεμπέληδες" βουλευτές. Όπως εάν ένας υπάλληλος δεν πάει στην δουλειά του είτε απολύεται είτε δεν πληρώνεται έτσι και ο βουλευτής. Εφόσον δεν ασκεί τα καθήκοντα του θα έπρεπε να απολύεται από την βουλή. Και επειδή θα μου πείτε πως είναι εκλεγμένος και δεν είναι δημοκρατικό, ωραία λοιπόν , να μην πληρώνεται.

Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

Μαχόμενες επαναστατικές λαϊκές ομάδες



Μια 18σέλιδη προκήρυξη είδε χθες το φως της δημοσιότητας σχετικά με την δολοφονία των 2 χρυσαυγιτών στις 1 Νοεμβρίου. Προκήρυξη η οποία θεωρήθηκε γνήσια από την αντιτρομοκρατική. Δημοσιεύθηκε εκεί όπου και στάλθηκε, στο zougla.gr. Το γιατί στο zougla.gr είναι προφανές. Ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος ουκ ολίγες φορές έχει δείξει το πόσο γοητευμένος είναι από την τρομοκρατία των αδελφών Ξηρών. Έχει φιλοξενήσει σε εκπομπές του άλλωστε τον ίδιο τον Χριστόδουλο Ξηρό. Και οι τελευταίες προκηρύξεις ανάληψης ευθυνών της σεχτάς επαναστατών εκεί είχαν σταλθεί.

Εάν κανείς ρίξει μια ματιά στα κείμενα της 17Ν εύκολα θα καταλάβει πως ήταν αψεγάδιαστα, χωρίς λάθη. Λες και τα έγραφε αριστούχος φιλόλογος. Έπειτα είχαν πολυσέλιδη αναφορά στο επιχειρησιακό κομμάτι των ενεργειών τους. Εξηγούσαν τους λόγους όπου κατά την άποψη τους έπρεπε να γίνουν οι εκτελέσεις ή οι βομβιστικές επιθέσεις. Εξηγούσαν τον λόγο για τον οποίο διάλεγαν το θύμα και γιατί όχι κάποιον άλλον, και πάντα λεπτομερέστατα. Δεν εκθειάζω την 17Ν, απλώς κάνω σύγκριση.

Η χθεσινή προκήρυξη των μαχόμενων επαναστατικών λαϊκών ομάδων είναι παράξενη. Μια νέα τρομοκρατική οργάνωση η οποία δεν εξηγεί στην ουσία τις θέσεις της. Δολοφονεί 2 νέα παιδιά χωρίς να εξηγεί και το γιατί αυτούς και όχι τους βουλευτές ή τους επιχειρηματίες χρηματοδότες της Χ.Α..  Είναι εξαιρετικά περίεργο ένα κείμενο τρομοκρατικής οργάνωσης να μην επιτίθεται έστω στην εξουσία συνολικά, να μην απειλεί μέλη της κυβέρνησης. Αναφορά γίνεται μόνο στον Μάκη Βορίδη. Όπως έγραψε και ο Κώστας Βαξεβάνης στο hot doc, εντύπωση προκαλεί επίσης η τήρηση του πρωτοκόλλου καθώς αποκαλεί τον πρώην αρχηγό του ΓΕΕΘΑ, στρατηγό Φράγκο Φραγκούλη.  

Έπειτα δεν δίνει κανένα στοιχείο για την επιχείρηση της δολοφονίας, πράγμα όχι απλά ασυνήθιστο αλλά ύποπτο. Επιβεβαιώνει με μεγάλη προθυμία την θεωρία των 2 άκρων και απειλεί ευθέως όλα τα μέλη της Χ.Α καθώς είναι αυτοί που ενοχλούν την οργάνωση για το χτίσιμο του κόσμου που ονειρεύονται, για τον οποίο δεν αναφέρουν τίποτα.  Λέει πως ο εμφύλιος έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό και τώρα εντατικοποιείται, προτρέπει αριστεριστές να αντιμετωπίσουν ένοπλα την χρυσή αυγή. Προσπαθεί έντεχνα να πείσει πως ο εμφύλιος είναι ένας ορατός κίνδυνος.

Ιστορικά οι τρομοκρατικές οργανώσεις της Ελλάδας ποτέ δεν έσπειραν τον φόβο σε απλά μέλη κομμάτων, ποτέ δεν απείλησαν την καθημερινότητα του μέσου Έλληνα με εμφυλίους μέσα από τα κείμενα τους.
Τα συμπεράσματα δικά σας. 

Πρόεδροι και βασιλιάδες





Με αφορμή την επέτειο του πολυτεχνείου αναλύω σκέψεις σχετικά με το σημερινό πολίτευμα. Μιας και η κρίση εκτός από οικονομική έχει και άλλες πτυχές. Ένα άλλο πολίτευμα ίσως να μπορούσε να εμπνεύσει εμπιστοσύνη στον λαό, ίσως να μπορούσε να λειτουργήσει με αποφασιστικότητα προς την σωστή κατεύθυνση. Ποια είναι αυτή; Αυτό είναι και το κύριο ερώτημα του σκεπτόμενου πολίτη σήμερα.

Αλήθεια, πόσο περήφανοι είμαστε για το σημερινό πολίτευμα της προεδρευόμενης δημοκρατίας; Ήταν περισσότερο λειτουργική η βασιλευομένη δημοκρατία; Προτιμούμε την αναρχία ως πολίτευμα;
Τα σημερινά αποδεκτά πολιτεύματα θα ήταν είτε προεδρευομένη δημοκρατία, είτε προεδρική, είτε βασιλευομένη, ίσως και η απλή κοινοβουλευτική δημοκρατία με ανώτατο άρχων τον πρωθυπουργό.

Η βασιλευομένη δημοκρατία αντικαταστήθηκε αρχικά παράνομα από την χούντα και έπειτα με δημοψήφισμα από την κυβέρνηση Καραμανλή τον Δεκέμβριο του '74 με το 69% των Ελλήνων να ψηφίζει υπέρ της προεδρευομένης. Είναι η βασιλευομένη δημοκρατία λοιπόν ένα καλό πολίτευμα; Προσωπικά τείνω προς το όχι, καθώς η ιστορία δείχνει πως ο βασιλιάς όταν έχει εξουσία στα χέρια του πάντοτε πέφτει σε ατοπήματα, πάντοτε προκαλεί με την άσκοπα πλουσιοπάροχη ζωή του. Ίσως να υπάρχουν οι φωτεινές εξαιρέσεις όπου οι βασιλιάδες ήταν άνθρωποι που αγαπούσαν και προστάτευαν το κράτος τους μέχρι τελευταίας ρανίδας μα αυτό δεν οδηγεί στο συμπέρασμα πως η βασιλεία μπορεί να έχει καλά αποτελέσματα.

Η σημερινή προεδρευομένη όμως έχει μεγάλες διαφορές από την βασιλευομένη; Πάλι τείνω προς το όχι. Υπάρχει ένας άνθρωπος ο οποίος είναι ο ανώτατος άρχων του κράτους, χωρίς ουσιαστικές εξουσίες στα χέρια του. Ζει πλουσιοπάροχα, έχει κοινωνικές υποχρεώσεις και θεωρείτε από την πλειοψηφία του κόσμου συνήθως σοφός. Η μοναδική ουσιαστική διαφορά είναι πως αλλάζει το πρόσωπο κάθε 5 ή 10 χρόνια. Δεν βρίσκω τον λόγο για τον οποίο πρέπει να υπάρχει κάποιος άνω των 80 συνήθως ο οποίος φέρεται να είναι ο ανώτατος άρχων του κράτους χωρίς στην ουσία να προσφέρει τίποτα. Σαφώς και πάλι υπάρχουν οι φωτεινές εξαιρέσεις μα τώρα μιλάμε για τον θεσμό και όχι για τα πρόσωπα. Ο θεσμός λοιπόν δεν βρίσκω ότι έχει κάτι σημαντικό να προσφέρει σε μια δημοκρατία. Είμαστε παρόντες στην σημερινή κοινωνία όπου ο πρόεδρος της δημοκρατίας δεν δείχνει καμία πυγμή απέναντι σε αντιλαϊκές αποφάσεις της κυβέρνησης. Δεν φαίνεται να ελέγχει καν το νομοθετικό έργο της βουλής όπως θα όφειλε.

Η προεδρική δημοκρατία ίσως να λειτουργούσε καλύτερα λόγω του ευέλικτου σχήματος κυβέρνησης. Θα μπορούσε να οδηγήσει στην αντικειμενικότερη κρίση από τους πολίτες καθώς επιλέγεις έναν άνθρωπο για πρόεδρο ο οποίος έχει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης. Η εξουσία είναι στα χέρια του και έχει τον τελευταίο λόγο. Το τελευταίο οδηγεί στο συμπέρασμα πως σε τέτοια περίπτωση περπατάς σε τεντωμένο σχοινί καθώς, κακά τα ψέμματα, δεν μπορείς να προβλέψεις τι είναι αλήθεια και τι ψέμματα από όλα αυτά που ακούς πριν τις εκλογές.  Η προεδρική δημοκρατία πάντως θα είχε την ευκαιρία να εκδιώξει από τα κόμματα και τους τελευταίους εναπομείναντες των κομματικών μαντριών.

Θα μου πείτε, εδώ ο κόσμος καίγεται, το πρόβλημα μας είναι το πολιτειακό; Όχι μα θα μπορούσε να δώσει λύσεις σε πολλά καθημερινά προβλήματα διακυβέρνησης. Αυτό το πολίτευμα και αυτό το εκλογικό σύστημα έχουμε εδώ και 39 χρόνια. Ήρθε ο καιρός που φτάνει σε αδιέξοδα, ναι η σημερινή "δημοκρατία" έχει αδιέξοδα. Δεν είναι δημοκρατία αυτό που έχουμε σήμερα. Η βουλή έχει εκλεχθεί από το 62% περίπου του εκλογικού σώματος, το άλλο 38% πήγε για καφέ την μέρα των εκλογών. Στην κυβέρνηση είναι ως πρώτο κόμμα η Ν.Δ. με 29% και το Πασοκ με 12%, μπορεί όμως και κυβερνά χάρις το αντισυνταγματικό και φασιστικό μπόνους των 50 εδρών. Και αν υπολογίσουμε και την αποχή το ποσοστό της κυβέρνησης αντιστοιχεί περίπου σε 25% μαζί. Μια μειοψηφία στην ουσία κυβερνά τον τόπο.

Με το πέρασμα των χρόνων η δημοκρατία, ως ο βασικός πυλώνας των πολιτευμάτων πρέπει να βελτιώνεται με σκοπό την ευκολότερη διακυβέρνηση και σήμερα όπου δεν υπάρχουν εναλλακτικές, σήμερα όπου κυριαρχεί η κομματική χούντα χρειάζονται τομές για αμεσότερη δημοκρατία. Τομές για να μπουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας θεσμοί του τύπου πρόεδρος της δημοκρατίας. Τομές για να δοθεί η ευκαιρία σε νέα πρόσωπα και νέες ομάδες ανθρώπων να διεκδικήσουν την εξουσία μήπως και διορθωθεί τίποτε από τα χαμένα. Μήπως και βγούμε από την "σωστή πορεία".



Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013

"Εκτέλεση" μελών χρυσής αυγής . Τρομοκρατία ;


  
Αυτήν την φορά δεν αντέδρασα άμεσα , περίμενα να δω την εξέλιξη των γεγονότων και μετά να σχηματίσω μια εικόνα . Εικόνα η οποία ακόμα και σήμερα είναι θολή . Μπορεί να ήταν η σέχτα επαναστατών , μπορεί να ήταν ακραία στοιχεία που δρουν χωρίς οργάνωση . Περιμένουμε προκήρυξη . Εάν δεν ήταν προβοκατόρικο γεγονός δεν αναμένω να πιαστούν σύντομα οι δολοφόνοι . Δολοφόνοι , όχι εκτελεστές , όχι δράστες . Κοινοί δολοφόνοι .

Η πράξη αυτή της δολοφονίας απλών μελών της Χρυσής Αυγής , 20 και 23 ετών δεν έχει καμία μα καμία σχέση με την δολοφονία του Παύλου Φύσσα στην οποία το κράτος αντέδρασε απρόσμενα γρήγορα και αποφασιστικά , κάτι στο οποίο χωράει μεγάλη ανάλυση αλλά δεν είναι επί του παρόντος . Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα δεν φαίνεται να είχε προσχεδιαστεί , στο πρόσφατο όμως γεγονός με τους χρυσαυγίτες σίγουρα υπήρξε καλά οργανωμένο σχέδιο .
   
Οι δολοφόνοι έχουν βαρύ οπλισμό , έχουν πολύ καλά οργανωμένο σχέδιο , δεν μοιάζουν όμως με τρομοκράτες όπως αυτοί της 17Ν . Οι "στόχοι" είναι απλοί πολίτες που ανήκουν σε ένα καλώς ή κακώς , μέχρι σήμερα τουλάχιστον , νόμιμο πολιτικό φορέα του κράτους , το οποίο μάλιστα εκπροσωπείται στην βουλή . Έχουμε αναλύσει τους λόγους εκατομμύρια φορές και δεν χρειάζεται να το ξανακάνουμε . Οι δολοφονηθέντες λοιπόν δεν είναι ούτε σταθμάρχες της CIA , ούτε βουλευτές που εμπλέκονται σε σκάνδαλα ,  μα ούτε και εφοπλιστές . Είναι θύματα της κρίσης και σαφώς θύματα του σάπιου πολιτικού συστήματος . Προς Θεού δεν υποστηρίζω πως εάν ήταν κάτι από τα παραπάνω τους άξιζε ο θάνατος .

Άλλωστε μετά την μεγάλη "επιτυχία" (δεν μπορώ να βάλω περισσότερα εισαγωγικά) του κράτος στην εξάρθρωση της χρυσής αυγής θα περίμενα όλα τα μέλη τα οποία έχουν εγκληματική δράση να έχουν προφυλακιστεί .

Μετά την κοινοποίηση , και όχι αποκάλυψη , της δράσης της χρυσής αυγής . Έπειτα από την δολοφονία του Φύσσα το χτύπημα ήταν αναμενόμενο , το γράψαν οι φυλλάδες , το περίμεναν και οι χρυσαυγίτες . Επομένως προκαλεί ερωτηματικά το γεγονός πως δεν είχαν προφύλαξη τα νεαρά μέλη τους , δεν είχαν προφύλαξη ούτε από την αστυνομία , ούτε και από το ίδιο το κόμμα . Το τελευταίο μάλιστα μου κάνει μεγαλύτερη εντύπωση .

Μετά από την διπλή δολοφονία δεν θα εξαρθρωθεί καμία οργάνωση ; Δεν θα έχουμε ανάληψη ευθύνης από κανέναν ; Ίσως και να ναι νωρίς για προκήρυξη . Θα ασχοληθεί όμως σοβαρά η αντιτρομοκρατική με το θέμα αυτό ή σε 2 βδομάδες θα αποτελεί παρελθόν για τον τόπο;

Τα θύματα , Μιχάλης Καπελώνης και Γεώργιος Φουντούλης και ο τραυματίας Αλέξανδρος Γέροντας σε καμία των περιπτώσεων δεν αποτελούν "πρόβλημα" των τρομοκρατών . Άλλωστε όλοι συγκλίνουν στο γεγονός πως για την όλη δράση της χρυσής αυγής ευθύνεται ο ιθύνων νους του ναζισμού στην Ελλάδα και τα άμεσα αποτελέσματα της κρίσης . Αναμένουμε λοιπόν από την αντιτρομοκρατική σοβαρή αντιμετώπιση του γεγονότος , αναμένουμε την εσχάτη των ποινών στους δολοφόνους και πιθανών εξάρθρωση κάποιας οργάνωσης , είτε λέγεται σέχτα επαναστατών είτε δολοφόνοι Α.Ε. .

ΥΓ. Θετική εντύπωση δημιουργούν οι δηλώσεις ηπίων τόνων της χρυσής αυγής και η παράδοση των όπλων τους , των νομίμων όπλων . Σύμφωνα με την πρόσφατη δραστηριότητα τους ήμουν σίγουρος πως οι δηλώσεις τους θα ναι γεμάτες μίσος και θα προμήνυαν τα χειρότερα . Μπήκαν στην χρυσή αυγή οι επικοινωνιολόγοι ή "μαλάκωσαν" ; Ελπίζω το δεύτερο , πιστεύω το πρώτο .

Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013

Σωτηρία Μπέλλου

 Πάντα πίστευα ότι η υπόσταση μας πρέπει να στηρίζεται στην φράση "κοιτάω μπροστά με το βλέμμα πίσω" . Εκτός από το παρών και το μέλλον λοιπόν υπάρχει και το παρελθόν , μέσα από το οποίο στην Ελλάδα της κρίσης οφείλουμε να παίρνουμε παραδείγματα και ηθικά διδάγματα .
Με μια πολύ μικρή έρευνα στο διαδίκτυο βρήκα λοιπόν πως υπάρχουν εκατοντάδες Έλληνες που η ζωή τους έχει πολλά να μας διδάξει .
 Σήμερα θα ασχοληθώ με μια από αυτές τις μυθιστορηματικές ζωές  , την Σωτηρία Μπέλλου .

Η Σωτηρία Μπέλλου γεννήθηκε από εύπορη οικογένεια της Χαλκίδας το 1921. Η οικογένεια της, αρβανίτες στην καταγωγή, επιθύμησαν να της δώσουν από μικρή μια καθώς πρέπει ανατροφή όπως άρμοζε στα κορίτσια της εποχής. Η Σωτηρία από μικρή είχε «ξερό κεφάλι» και δεν αποδέχονταν τον ρόλο που προορίζονταν για εκείνη χωρίς εκείνη. Από μικρή εξελίσσεται σε ένα επαναστατικό αντισυμβατικό παιδί. Διαβάζει όλες τις εφημερίδες που φέρνει ο πατέρας της σπίτι, ψέλνει στην εκκλησία του θείου της στο Σχηματάρι και παίζει με τα αγόρια στις αλάνες. Παιδί ακόμα θα ζητήσει από τον πατέρα της να την πάει σινεμά να δει την «Προσφυγοπούλα» με την Βέμπο, στην οποία η Σωτηρία ήθελε από μικρή να μοιάσει.

Δυστυχώς ο αντισυμβατισμός της Σωτηρίας θα την φέρει σε ρήξη με την οικογένειά της στην κρίσιμη ηλικία της εφηβείας. Η Σωτηρία θα γνωριστεί με έναν πολύ μεγαλύτερο άνδρα στο μαγαζί του πατέρα της, τον Βαγγέλη Τριμούρα. Παρά τις οικογενειακές ενστάσεις, η άπειρη ακόμα Σωτηρία, θα τον παντρευτεί στα 17 της. Ο γάμος της δεν θα γνωρίσει ευτυχία. Ο άνδρας της μέθυσος και άπιστος την χτυπά συχνά, όμως η Σωτηρία δεν δέχεται τέτοια μεταχείριση και σε έναν τους καβγά του καίει το πρόσωπο με βιτριόλι. Για την πράξη της αυτή θα καταδικαστεί σε τρία χρόνια φυλακής στις φυλακές Αβέρωφ. Η αποφυλάκισή της την φέρνει αντιμέτωπη με το γεγονός του στιγματισμού της και έτσι η Σωτηρία φεύγει για την Αθήνα σε ένα τραίνο γεμάτο φαντάρους το 1940.

Στην Αθήνα της κατοχής, η Σωτηρία Μπέλλου, οργανώνεται στο ΕΑΜ. Πηγαίνει μηνύματα σε γιάφκες, συμμετέχει σε συσσίτια αλλά και σε καλλιτεχνικές εκδηλώσεις. Η επαναστατικότητα του χαρακτήρα της γνωρίζει διέξοδο στην επαναστατικότητα των ιδεών του αντάρτικου. Το 1943, η Σωτηρία θα συλληφθεί από τους Γερμανούς στην Καισαριανή, καθ’ υπόδειξη ενός ντόπιου καταδότη. Την μεταφέρουν στην Μέρλιν και την βασανίζουν για τρεις μέρες. Ακολουθεί η φυλάκισή της μέχρι το 1944 όπου με την απελευθέρωση την αφήνουν ελεύθερη. Γνωρίζεται με τον Χαρίλαο Φλωράκη και στα Δεκεμβριανά λαμβάνει μέρος στις αιματηρές μάχες του ΕΛΑΣ στην Καισαριανή. Με την έναρξη του εμφυλίου, η Σωτηρία Μπέλλου συλλαμβάνεται ξανά από τους χωροφύλακες και γνωρίζει έναν νέο κύκλο ξυλοδαρμών και βίας λόγω των φρονημάτων της. Την κρατάνε με άλλους κομμουνιστές και αριστερούς στο υπόγειο της οδού Βουκουρεστίου, στο καμπαρέ «Κιτ-Κατ». Αργότερα αφήνεται ξανά ελεύθερη και πιάνει δουλειά στο μαγαζί του «Τζίμη του Χοντρού» με τον Τσιτσάνη. Στο μαγαζί θα γνωρίσει και νέες περιπέτειες το 1946. Μια βραδιά μια παρέα από χίτες μπαίνουν στο μαγαζί και της ζητάνε να πει το «Του αετού ο γιός». Η Μπέλλου που δεν ανέχεται να σκύβει κεφάλι για κανέναν του απαντά «Α πάενε ρε» και τότε οι χίτες της ορμάνε και την ξυλοφορτώνουν. «Έξι άτομα με βαράγανε στο πάλκο αλλά αυτό που με πόνεσε πιο πολύ ήταν που δεν σηκώθηκε ένας άντρας να με υπερασπιστεί» λέει η ίδια για το περιστατικό.

Δύο χρόνια μετά, η Μπέλλου θα φύγει από το μαγαζί για να δουλέψει μαζί με τον Βαμβακάρη. Τότε είναι που ξεκινά η εποχή φτώχειας και για την τραγουδίστρια. Για να επιβιώσει πλένει σκάλες, ξεφορτώνει λεωφορεία και πουλά τσιγάρα με ένα καρότσι στην Ομόνοια. Τις νύχτες κοιμάται σε βαγόνια και παγκάκια. Με τα λίγα της λεφτά αγοράζει παπούτσια και κουβέρτες. Τελικά θα καταφέρει να νοικιάσει μια μικρή κάμαρα στην οδό Αβάτων στο Περιστέρι και να αγοράσει μια κιθάρα, όνειρο που το είχε από μικρή. Η ιστορία της λήγει όταν διαγνώστηκε με καρκίνο του φάρυγγα , στις 27 Αυγούστου του 1997 άφησε την τελευταία της πνοή στο νοσοκομείο Μεταξά . 

Η Σωτηρία Μπέλλου λοιπόν από μικρή ήταν αντισυμβατική , κυλούσε στο αίμα της το πάθος για αντίσταση , όποιο και αν ήταν το πρόσωπο του εχθρού . Δεν κατάφερε να ζήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα καλά . Κατάφερε όμως να τραγουδήσει τραγούδια που ακόμη και σήμερα τα ακούμε και μας ταξιδεύουν . Κατάφερε να πεθάνει με αξιοπρέπεια αφήνοντας πίσω της κόσμο να ρωτά για να μάθει για την ζωή της . Έβαλε ένα μικρό λιθαράκι στην αντίσταση μα και στην ιστορία του ρεμπέτικου τραγουδιού στην Ελλάδα , την εποχή που τραγουδούσαν στα μαγαζιά με ψυχή , με ανιδιοτέλεια .  


Είναι μερικές ιστορίες ζωής που μπορεί ο καθένας να τις ερμηνεύσει από την δική του σκοπιά , σαν μυθιστόρημα . Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας αναζήτησης μόνο θετικό μπορεί να είναι . 

Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2013

Let's go από τους άνδρες της αντιτρομοκρατικής.

  Πολλά τα παρατράγουδα σήμερα μετά την σύλληψη των χρυσαυγιτών για ένταξη και συνέργεια σε εγκληματική οργάνωση . Είδα σε διάφορα blogs το βίντεο εδώ στο οποίο ακούγεται η φράση let's go . Σύμφωνα με αυτά τα blogs η φωνή ακούγεται από τους άνδρες της αντιτρομοκρατικής και ρωτούν , ποιοι είναι αυτοί οι άνδρες, και γιατί δεν ομιλούν την Ελληνικήν ;
   Μην είναι τα νεφελίμ που μιλούν αγγλικά και όχι ελληνικά για μια ψήφο ; Μην είναι εγγλέζοι πράκτορες που τρόμαξαν από την δράση της χρυσής αυγής και φοβούνται την κατάρρευση του πανευρωπαικού καπιταλιστικού συστήματος ; Μην είναι πρωτοπαλίκαρα του Άρη Βελουχιώτη που επέζησαν από τον εμφύλιο και επανήλθαν στις ζωές μας για να πολεμήσουν το αγνό εθνικιστικό κίνημα ;
 Η συνωμοσία ζει μέσα μας σαν ένα μικρόβιο , άλλοι προσπαθούν να το αποβάλουν και άλλοι , ιδίως χρυσαυγίτες , προσπαθούν να το πολλαπλασιάσουν με τα παραπάνω αποτελέσματα . 

Μεγάλη επιτυχία της Δημοκρατίας ;



Παρακολουθούμε από το πρωί την εξάρθρωση της τρομοκρατικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή . Η εξάρθρωση αυτή θα θεωρηθεί από την αστυνομία και το επίσημο κράτος παρόμοια επιτυχία με αυτή της 17 Νοέμβρη (!!). Σύμφωνα με πληροφορίες θα ασκηθούν κατηγορίες για το χρονικό διάστημα 1987-2013 , όλα αυτά τα χρόνια κατάφερε και κρύφθηκε καλά ο αρχηγός της οργάνωσης Νίκος Μιχαλολιάκος . Που κρύφθηκε; Μα στο σπίτι του , και τα τελευταία 2 χρόνια μέσα στην βουλή .

Μέσα από αυτό το blog είναι αρκετές οι φορές που μιλήσαμε για ανάγκη καταπολέμησης του νεοναζισμού , αλλά αυτό που συμβαίνει τις τελευταίες μέρες μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα , και με αποκορύφωμα το σημερινό μας βάζει σε σκέψεις . Όχι , δεν θα βγάλω κανένα σενάριο συνωμοσίας απλώς απορώ με τον χρόνο που επιλέγεται κάτι τέτοιο . Αρχικά είδαμε πάνω από 2-3 πρώην χρυσαυγίτες να σπάνε την ομερτά , μιλώντας με την φωνή τους και δείχνοντας το πίσω μέρος της κεφαλής τους στην κάμερα μας είπαν πως φοβούνται για την ζωή τους , μας είπαν ότι μετάνιωσαν για ότι έκαναν και μάλιστα ο ένας από αυτούς μας είπε πως ο Παύλος Φύσσας ήταν στόχος . Αυτός ο βαθιά δημοκράτης που παραστράτησε για λίγα χρόνια της ζωής του γνώριζε πως ο Παύλος Φύσσας ήταν στόχος , αλλά δεν μίλησε πριν γίνει το κακό . Περίμενε πρώτα να γίνει η δολοφονία , απόλυτα λογικό .

Η χρυσή αυγή ήταν μια επικίνδυνη οργάνωση ολίγων δεκάδων , το ίδιο το σύστημα την έκανε οργάνωση χιλιάδων , της επέτρεψε να καλύψει κενά του κράτους προσφέροντας ασφάλεια και τρόφιμα σε εξαθλιωμένους . Όπως φαίνεται ήταν ένας τρόπος που εφηύρε το ίδιο το σύστημα της αστικής δημοκρατίας για να εκτονωθεί το μίσος και η ενέργεια των πολιτών . Τώρα η δικομματική κυβέρνηση είδε πως έκανε άλλο ένα τραγικό λάθος , δεν κατάφερε να χαλιναγωγήσει το μίσος των αιμοσταγών φασιστών και αποφασίζει μετά την δολοφονία να καρπωθεί ακόμη και την εξάρθρωση της .

Ορθά κοφτά , μέσα σε λίγα 24ωρα κατάφερε η δημοκρατία μας να δείξει το σκληρό της πρόσωπο και να φανεί δυνατή απέναντι στην Χρυσή Αυγή , όσο "καθάριζε" το κέντρο της Αθήνας και βοηθούσε τους γέροντες του Α.Παντελεήμων μάλλον ήταν καλή . Κυρίως όμως ήταν καλή όταν έσπαγε απεργίες και έσπερνε τον φόβο σε κινήματα και συνδικαλιστές . Επομένως ας μην μας γελούν , δεν έφτανε το Heil Hitler μέσα στην βουλή για να τους στείλουν στο πειθαρχικό ; Δεν έφταναν οι εκατοντάδες επιχειρήσεις εκκαθάρισης με ρόπαλα και καδρόνια , δεν έφτασε ο Περίανδρος και άλλα πόσα . Έπρεπε λοιπόν να χυθεί αίμα Ελληνικό για να φανεί η αποτελεσματικότητα της δημοκρατίας της Ελλάδος . Όπως εύστοχα είπε κάποιος δημοσιογράφος , εάν διαβάσει κανείς το καταστατικό του κόμματος προκύπτει άμεσα η απορία το πως είναι δυνατόν να έχει πάρει άδεια από τον Άρειο Πάγο .

Το θέμα που προκύπτει είναι το ποιος θα κερδίσει μέσα από αυτήν την υπερβολικά καθυστερημένη εξάρθρωση , θα 'ναι η δημοκρατία , θα ναι μήπως η Νέα Δημοκρατία ; H θα είναι πάλι η χρυσή αυγή ; Της δίνουμε την ευκαιρία να φανεί για άλλη μια φορά αντισυστημική και αδικημένη , και όλη αυτή η διαφήμιση της από το πρωί έως το βράδυ στα κανάλια προφανώς της κάνει καλό , ας είναι κι αρνητική , κάτι μου λέει πως ενισχύει το αντιμνημονιακό της πρόσωπο . Και οι ψηφοφόροι της αυτό θα πιστέψουν , όσο δεν υπάρχει λύση στα προβλήματα τους , όσο μένουν άνεργοι , όσο περιμένουμε ακόμα την ανάπτυξη και όσο οι Έλληνες είναι ταπεινωμένοι δεν θα νικηθεί ποτέ η Χρυσή Αυγή . Η εξάρθρωση που μας χρειάζεται είναι αυτή της ανεργίας , της φτώχειας και της ανέχειας , τότε η οποιαδήποτε ακραία ομάδα θα αποτελέσει παρελθόν . Δεν υπήρξε ποτέ  δυνατή δημοκρατία χωρίς δυνατό λαό . Όσες "χρυσές αυγές" και αν εξαρθρώσουν ο δρόμος είναι στρωμένος για γέννεση νέων εγκληματικών οργανώσεων , τα πραγματικά προβλήματα  του κράτους και των πολιτών είναι άλλα και δεν λέει κανείς να δρομολογήσει έστω την λύση τους .

Μέσα σε όλα αυτά ας δεχτούμε ότι είναι ένα βήμα , έπρεπε να γίνει και κάλιο αργά παρά ποτέ . Η ένσταση βρίσκεται στον στόχο αυτής της καταπολέμησης και στον λόγο που δεν έγινε τόσα χρόνια .

Η τρόικα πάντως όλες αυτές τις μέρες βρίσκεται στην Αθήνα , το τι οδηγίες ,ή μάλλον εντολές, δίνει στην κυβέρνηση δεν το γνωρίζουμε .Κάνει φύλλο και φτερό τα οικονομικά των υπουργείων και δεν ξέρουμε τι θα προκύψει για πολλοστή φορά .


Πέμπτη 11 Ιουλίου 2013

Bύσματα και βυσματίες


Ελλάδα , η χώρα όπου το βύσμα , ο κουμπάρος , ο θείος και ο γνωστός έκανε κουμάντο παντού . Σε μεροκάματα, σε δουλειές δημοσίου, στην δημοσιογραφία, στην πολιτική, σε πανεπιστήμια και πτυχία. Ποιος είναι το θύμα και ποιος ο θύτης; Υπάρχουν πραγματικά τίμιοι άνθρωποι εδώ;

Ας εξετάσουμε τα πράγματα γύρω μας, όλοι έχουμε έναν γνωστό που δουλεύει λόγω γνωριμιών, όλοι ξέρουμε κάποιον που έχει κάνει μια είτε μικρή είτε μεγάλη παρατυπία. Παντού, πάντα υπάρχει ένα παράδειγμα .

Δεν κρύβω την πίστη μου πως όλοι μέσα μας κρύβουμε ένα "λαμόγιο'', έναν εν δυνάμει βυσματία. Όλοι για το καλό το δικό μας, της οικογένειας μας ή του κολλητού μας θα παραμερίζαμε την αξιοκρατία και την δικαιοσύνη. Υπάρχουν όμως ηθικά όρια μέσα μας; Πρέπει κάπου εκεί στην άκρη του μυαλού μας, στην άκρη των συναισθημάτων μας να έχουμε ένα ηθικό όριο. Όχι απλά για να νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας αλλά και για πολλούς βαθύτερους λόγους που θα αναλύσω παρακάτω.

Στα σχολεία μοιράζονται βαθμοί λόγω γνωριμίας, στα πανεπιστήμια ακούμε να περνάνε μαθήματα χωρίς καν να παρουσιαστούν στις εξετάσεις, κάποιος κάπου άκουσε ότι ο τάδε είναι γνωστός του δείνα και έτσι πήρε το 10ρι. Και στο τέλος βολεύτηκε μέσω του "κουμπάρου" . . Ποια η αξία της προσπάθειας τότε ;

Ο γιατρός-βιολόγος-ερευνητής Παπανικολάου έμεινε στην ιστορία επειδή ήταν επιστήμονας και όχι γιατρός με υψηλές γνωριμίες. Οι μεγάλοι ποιητές μας δεν "πούλησαν" λόγω γνωριμιών. Οι Έλληνες που δούλεψαν και δουλεύουν στο CERN δεν πήραν τα πτυχία τους λόγω ενός γνωστού που είχε κουμπάρο τον κολλητό του καθηγητή φυσικοχημείας . Εκατομμύρια τα παραδείγματα παγκοσμίως .

Η αντιπαράθεση μεταξύ "βύσματος" και προσπάθειας αποτελεί , αν θέλετε, πρόδρομη σκέψη οποιασδήποτε πολιτικής συμπεριφοράς . Όχι ότι τα φάγαμε μαζί, αλλά ένας λαός μαθημένος σε αυτήν την λογική χάνει την όρεξη για προσπάθεια και η προσπάθεια δεν αποτελεί μόνο εργασιακή ανάγκη αλλά και επαναστατική, όσοι επαναστάτησαν, προσπάθησαν. Μόχθησαν με αίμα για τους σκοπούς τους.

Για σκεφθείτε λίγο ισοπεδωτικά, πως θα ζούσαμε σήμερα εάν οι επιστήμονες αντί της έρευνας προτιμούσαν μια θεσούλα μέσω γνωστού; Πίσω από κάθε τι απλό πράγμα που χρησιμοποιούμε σήμερα, από το ντεπόν μέχρι το συνθετικό ρούχο που φοράμε κρύβεται η σκληρή δουλειά επιστημόνων και εργατών.

Προσπαθώ να καταλήξω στο ότι αυτό που χρειάζεται είναι να δουλέψουμε , με πάθος και δυναμισμό σε αυτό που αγαπάμε . Η λογική κάνω κάτι ''δια της πλαγίου'' διαμορφώνει πολιτικά συστήματα σαν αυτό της Ελλάδας, πάει πίσω την ανθρωπότητα , πάει πίσω ή κρατά στάσιμη την επιστήμη .

Μίλτος Σπανδωνίδης

Τρίτη 11 Ιουνίου 2013

Έκλεισε η ΕΡΤ .

     
      Ένα μεγάλο κεφάλαιο της ελληνικής καθημερινότητας αποτέλεσε μέχρι και σήμερα η Ελληνικη Ραδιοτηλεόραση . Τα προβλήματα πολλά , τα λεφτά πολλά . Η ΕΡΤ ιδρύθηκε το 1976 μετά από μετονομασία την ΕΙΡΤ και ΥΕΝΕΔ . Πολλά τα κακώς κείμενα της , αυτό είναι όμως αυτό που πρέπει να εξετάσουμε ;
     Ο Σίμος Κεδίκογλου ανακοίνωσε αιφνίδια το κλείσιμο της ΕΡΤ σήμερα το μεσημέρι . Βρήκε στον ύπνο το εργατικό της προσωπικό όπως και όλο τον κόσμο . Επί 3 δεκαετίες λοιπόν τσιφλίκι τους είχαν οι κυβερνήσεις την ελληνική ραδιοφωνία και τηλεόραση . Επί 3 δεκαετίες οι ίδιοι πολιτικοί φορείς που σήμερα πετάνε στον δρόμο 2600 οικογένειες κατέστρεφαν μέρα με την μέρα την ΕΡΤ .
   
Έρχεται σήμερα η κυβέρνηση Σαμαρά να δημιουργήσει αισθήματα πως τίποτα δεν είναι δεδομένο , τίποτε δεν είναι σίγουρο . Σήμερα ξαφνικά κλείνουμε την ΕΡΤ , αύριο άλλους 25 φορείς , μεθαύριο νοσοκομεία κ.ο.κ . Λαμόγια οι οπερατέρ , λαμόγια οι καμεραμέν ,λαμόγια οι εργαζόμενοι των 400 και κάτι ψηλά ευρώ . Αυτούς που πιθανών οι ίδιοι "βόλεψαν" για μια ψήφο .
 
Για να είμαι αντικειμενικός , όλοι γνωρίζουμε τα προβλήματα της ΕΡΤ , οικονομικής και μη φύσεως . Όμως οι πολιτικοί και η πολιτική είναι για να λύνει τα προβλήματα , οι χουντικοί και η χούντα για να τα κόβει . Είμαστε όλοι μάρτυρες της ξαφνικής διακοπής των προγραμμάτων στις 11 το βράδυ και όχι στις 12 όπως ανακοινώνει στο διάγγελμα το μέλος της ΕΣΗΕΑ (!!!), Σίμος Κεδίκογλου .
Τα ΜΑΤ κατευθύνονται προς τους πομπούς και τους ρίχνουν , επίδειξη δυνάμεως από το σκληρότερο πρόσωπο κοινοβουλευτικής κυβέρνησης που πέρασε ποτέ,  φασισμός και αλητεία . Τα μοναδικά κόμματα που στηρίζουν αυτήν την απόφαση είναι η Ν.Δ. του Αντώνη Σαμαρά και η Χρυσή Αυγή , τα συμπεράσματα δικά σας .
    

Τρίτη 19 Μαρτίου 2013

Κούρεμα καταθέσεων

    
     Δεν θα μακρηγορήσω απλώς είναι διάχυτα τα πράγματα στο μυαλό μου , όπως σε κάθε Έλληνα φαντάζομαι.
    Αρχικά , το πόσο μεγάλη ήταν η πολιτική αλητεία του Αναστασιάδη δεν θα το κρίνει η ιστορία , ήδη το κρίνει ο καθένας μόνος του , θα μπορούσε να συγκριθεί και με αυτήν του Γ.Α.Π. , κοινώς του jefree . To μέτρο τώρα είναι πέρα για πέρα παράνομο , ανήθικο και δεν θα είναι το μοναδικό , το ξέρουμε αυτό όλοι μας. Αποδεικνύεται περίτρανα ότι η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε μόνο δεινά της έφερε .
     Παρόλα αυτά οι Κύπριοι φάνηκαν οι σκληροί της Ευρώπης , καταψήφισαν την απόφαση του eurogroup , οι Κύπριοι βουλευτές στην πλειοψηφία τους ξέρουν να λένε όχι. Οι δικοί μας βέβαια , ναι σε όλα. Χαιρετίζουμε τους Κύπριους που βγήκαν στους δρόμους με γρήγορα αντανακλαστικά , χωρίς συνδικάτα και εργατοπατέρες , απλός πολιτικοποιημένος , βασανισμένος λαός .
     Η Ελλάδα για 2η φορά στην σύγχρονη ιστορία όμως πουλά τον αδελφό της , μετά την εισβολή του 1974 σήμερα στηρίζει την απόφαση του eurogroup , στηρίζει το κούρεμα των καταθέσεων και ότι αυτό θα επιφέρει . Γιατί , κακά τα ψέμματα , το να φορολογηθεί σε ένα ποσοστό της τάξης έστω και του 10% για καταθέσεις πάνω από 100.000 δεν θα επηρεάσει τον φτωχό λαό της Κύπρου τόσο , όσο τους μεγαλοκαταθέτες που στην πλειοψηφία τους δεν είναι Κύπριοι . Πρώτη μεγάλη αντίδραση αυτή της Ρωσίας , πολλά τα δις ευρώ που επένδυσε στο νησί και εάν περάσει το μέτρο σε επόμενη ψηφοφορία όλα αυτά τα δις θα "πετάξουν" για άλλη γη και άλλα μέρη . Μαζί με το πολυπόθητο ζεστό χρήμα χάνουν κ έναν σημαντικό εταίρο .
     Αυτό είναι που χτυπά η Γερμανία , το κεφάλαιο των μεγαλοκαταθετών , η Κύπρος εν μια νυκτί θα μετατραπεί σε χώρα με άδεια ταμεία στις τράπεζες . Τα κεφάλαια αυτά θα μεταφερθούν σε "σταθερότερες" οικονομίες . Και αυτά που θα επιφέρουν θα είναι καταστροφικά για την Κύπρο , θα φτωχοποιηθεί το κράτος και τότε είναι που θα έρθει η ώρα να μειωθούν και οι μισθοί , χάριν της ανταγωνιστικότητας . Θα μένουν όμως στο ευρώ . Έσπευσαν οι Κύπριοι να κάνουν την ΑΟΖ , πόσο μεγάλη σημασία θα έχει αυτό όταν το κράτος δεν θα μπορεί να συντηρήσει τα ταμεία , τα νοσοκομεία , την παιδεία και όλα τα λειτουργικά έξοδα του ? Καθόλου ,θα εκμεταλλευτούν το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο ξένες εταιρίες με πολύ μικρά ή και μηδενικά έσοδα για την Κύπρο . Αυτό φαίνεται να συμβαίνει στην Κύπρο , και μακάρι να μην βγω αληθινός .
      Η ανάγκη για άμεση αντίδραση όλου του Ευρωπαικού Νότου αποδεικνύεται περισσότερο επιτακτική από ποτέ . 

Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2013

Η κατάντια του Έλληνα

      Ξύπνησα σήμερα χορτασμένος από το χθεσινό βραδινό γεύμα μου. Δεν θυμάμαι να το τίμησα ιδιαίτερα , έτρωγα ελαφρά την καρδία κοιτώντας την σάπια τηλεόραση για άλλη μια φορά . Δεν έβλεπα όμως αυτό που πραγματικά συμβαίνει . Επειδή μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις , ελέγξτε την εικόνα που παραθέτω . Δεν είναι σε άλλη χώρα , δεν είναι στην Ουγκάντα , συμβαίνει εδώ. Είναι εκατοντάδες πολίτες στην Αθήνα που δεν έχουν 2 ευρώ να πάρουν τα απαραίτητα λαχανικά , δεν ήταν προνομιούχοι Έλληνες που τους έκοψαν 200 και 300 ευρώ από τον μισθό ή την σύνταξη. Είναι πεινασμένοι Έλληνες .
     Βλέποντας την εικόνα αυτήν ένιωσα , προνομιούχος , βλάκας , ένιωσα θυμό για άλλη μια φορά . Όχι πως είναι κάτι το οποίο δεν γνώριζα ή δεν πίστευα ότι θα το δω . Με ωθεί όμως ξανά να σκεφτώ , τι κάνουμε? Γιατί? Για την βιωσιμότητα του χρέους? Για την παραμονή μας στο ευρώ? Δύο εντελώς διαφορετικές συζητήσεις θα μας πουν οι πολιτικάντηδες . Καταλαβαίνουν την πείνα και την εξαθλίωση λένε , δεν είδα όμως ποτέ μου κάποιον να είναι στην ουρά για 1 κιλό ντομάτες. Λαικισμός να λες την λέξη ντομάτα σε ένα κοινωνικοπολιτικό κείμενο ε? Κάθεται κάπως άσχημα ?
     Ένας καλός χριστιανός θα μας έλεγε , δες , άρα να κάνεις τον σταυρό σου και να τιμάς το γεύμα σου , αυτός ίσως είναι ο ρόλος και της εξουσίας της εκκλησίας σε αυτήν την κρίση . Να μας πείσει ότι πρέπει αν ευχαριστούμε που έχουμε τα δεδομένα , όχι να αντιδρούμε . Δεδομένα , ναι , καλά διαβάσατε . Θεωρώ ότι θα έπρεπε να είναι δεδομένο το φαγητό στην χώρα που γέννησε την δημοκρατία , σε μια χώρα που ανήκει στην ευρωπαική ένωση , σε μια χώρα που είχε τις ευκαιρίες να εξάγει πολιτισμό , να εξάγει έρευνα , σε μια χώρα που ακόμη και σήμερα έχει τρομερό επιστημονικό δυναμικό .
      Το ερώτημα που γεννάται είναι το εξής , ποιος και τι θα μας σώσει απο αυτήν την λαίλαπα φτώχειας , ανέχειας , κατάντιας ? Κανείς δεν θα μας σώσει Έλληνες , κανείς . Μέσα απο αυτήν την σάπια κοινωνία , μέσα απο αυτήν την σάπια Ελλάδα κάτι πρέπει να γεννηθεί . Εμείς είμαστε αυτοί που πρέπει να πολεμήσουμε , δεν πάει άλλο  . Το θέμα είναι πως , πότε , με ποιον τρόπο . Ένας καλός αριστερός θα μας έλεγε μέσα απο τα σωματεία , μέσα από πορείες και καταλήψεις δημόσιων κτηρίων . Ίσως σε άλλη εποχή να είχαν αποτέλεσμα , σήμερα δεν βλέπω να έχει . Δεν μπορώ να σκεφτώ  ειλικρινά τι μπορεί να γίνει πια .
       Όσοι έχετε το προνόμιο να έχετε ίντερνετ , υπολογιστή και διαβάζετε αυτό το κείμενο σκεφτείτε , προβληματιστείτε , τι είναι αυτό που μπορεί να μας βγάλει από αυτήν την μιζέρια . Μιλήστε στους χώρους που κινείστε , οφείλουμε στους εαυτούς μας , στα παιδιά μας , στην νέα γενιά και στην έρημη χώρα μας να δώσουμε ελπίδα. Κανένα πολιτικό κόμμα , κανένα σωματείο και καμία τρομοκρατική οργάνωση δεν πρόκειται να μας βγάλει από αυτό το δράμα που κάποιοι ήδη ζούνε και κάποιοι το βλέπουν να έρχεται.
        Αυτό που σίγουρα ξέρω να πω είναι πως κανένας μας δεν έκανε το σωστό . Εάν το είχε κάνει , κάποιο αποτέλεσμα θα είχαμε . Επομένως αλλάξτε . Όσοι έχουμε ακόμα την διαύγεια να σκεφτούμε και να κάνουμε κάτι ας το κάνουμε , δυστυχώς δεν είμαι εγώ αυτός που μπορεί να σκεφτεί αυτό το κάτι , είμαι όμως αυτός που μπορεί να ακολουθήσει . Το πρώτο λάθος που έχουμε να διορθώσουμε είναι η αντίδραση μας στην αντίδραση κάποιας άλλης κοινωνικής ομάδας , τι εννοώ?  Όταν ένα κομμάτι εργαζομένων, ανέργων , φοιτητών , αντιδρά απέναντι στην φτώχεια ας μην τα βάλουμε μαζί του . ας πάμε μαζί του . Όταν οι δέκα γίνουν εκατό  , όταν οι εκατό γίνουν χίλιοι , τότε θα είμαστε όλοι μαζί . Ουτοπικό μεν , όχι αδύνατο δε . Έτσι μπορεί να γεννηθεί και να ξεκινήσει μια ολόκληρη επανάσταση , από μια μικρή απεργία , από μια μικρή αντίδραση, όπως όλες οι μεγάλες επαναστάσεις στην ιστορία . Για να μην δούμε ποτέ ξανά εικόνες σαν αυτή . 

Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2013

Oι κακοποιημένοι ληστές του Βελβεντού

                   
           Είναι στην ιδεολογία τους η ΒΙΑ απέναντι σε κάθε τι που εκφράζει τον καπιταλισμό , άμα σκοτώσουν μπάτσο ήταν απλά απέναντι σ αυτό που εκφράζει-απόλυτα θεμιτό-καθώς δεν αναγνωρίζουν κανέναν θεσμό και κανέναν νόμο του κράτους.Άμα σημαδέψουν με καλάσνικοφ υπάλληλο τράπεζας είναι πολιτική κίνηση απέναντι στην καπιταλιστική τράπεζα , απόλυτα θεμιτό. Παρ ολα αυτά , άμα τους ασκηθεί βία θα κρυφτούν πίσω από τους νόμους του κράτους-που κατά κάποιον τρόπο πολεμούν-για να ζητήσουν παραδειγματική τιμωρία μέσω δικηγόρων (ανθρώπων του σάπιου συστήματος. τους οποίους θα πληρώσουν αδρά με καπιταλιστικά ευρώ των βορείων προαστίων)... ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ...
    Ακούσαμε και την μητέρα Νάσιουτζικ εδώ να μας λέει πως είναι περήφανη για τον γιο της καθώς αγωνίζεται απέναντι σε μια σάπια και ΆΝΟΜΗ κοινωνία ! αγωνίζεται απέναντι στην άνομη κοινωνία όντας παράνομος? χρησιμοποιώντας βαρύ οπλισμό?
     Για του στραβού το δίκιο που λέει κ ο έρμος ο ελληνικός λαός , κακώς χτυπήθηκαν αγρίως οι εγκληματίες αυτοί καθώς είχαν ήδη συλληφθεί. Αλλά εφόσον δεν αναγνωρίζουν το κράτος και τους νόμους του γιατί προτίθενται να τους χρησιμοποιήσουν? Και αν όντως αγωνίζονται απέναντι στο σάπιο κράτος , που μεταξύ μας σάπιο είναι , τι θα έκαναν τα 200 χιλιάρικα που πήραν σημαδεύοντας τους υπαλλήλους των 800 ευρώ της τράπεζας? Θα πλήρωναν τα χρέη των 3000 αυτόχειρων ή θα πλήρωναν κάτι παραπάνω για ναρκωτικά και όπλα ?
      Δυστυχώς για εμάς δεν είναι αγωνιστές , είναι κοινοί εγκληματίες του ποινικού δικαίου , είναι επικίνδυνοι προς την δημόσια ζωή . Δεν θα δίσταζαν να σκοτώσουν και τον υπάλληλο ασφαλείας , και τον ταμία της τράπεζας εάν δεν ήταν συνεργάσιμοι. Για αυτό καλύτερα ας σταματήσει κάπου εδώ το θέατρο της κοινωνικής ευαισθησίας .